Müthiş bir hayat, harika bir kariyer, ne istediğini bilen bir damak, isteseniz bile sıkılamayacağınız tadına doyum olmayan bir sohbet ve muhteşem bir adam. Evet, Aydın Boysan’dan bahsediyoruz. Boysan’ın, Ekim 2014’de Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları’ndan çıkan son kitabı “Neşeli Konular” ı bahane ederek sizlere bu güzel adamdan biraz bahsetmek istiyoruz.
Muhasebeci bir baba ile öğretmen bir annenin oğlu olarak 1921 yılında İstanbul’da doğdu. Pertevniyal Lisesi sonrası Tipobet giriş 1945 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nden mezun olup 55 yıl boyunca Mimarlık yaptı. Kendi deyişiyle bu 55 yıl boyunca tam 1.5 milyon metrekarelik bina planladı. Bu binalar arasında Hürriyet, Arçelik, Eczacıbaşı binaları, Hakkari Hükümet Konağı ve Mimar Sinan Üniversitesi Kültür Merkezi gibi önemli eserler yer almaktadır. Sonrasında uzun yıllar boyunca Hürriyet ve Akşam gazetelerinde köşe yazıları yazmıştır. Girişte bahsettiğimiz ve bu yazının sebebi olan “Neşeli Konular”, Boysan’ın yayımlanmış 42. kitabı. Kitaba birazdan geleceğiz, ancak önce bu enteresan adam hakkında birkaç cümle daha söylemek gerektiğini düşünüyoruz.
Bugün itibarıyla yaşı 20-25’den büyük olan ortalama bir Türk, mutlaka ucundan kıyısından bir şekilde bu güzel adamla karşılaşmıştır. Gazetede bir yazısını okumuş veya bir haberde, röportajda karşılaşmış, kitapçıda bir kitabını görmüştür illa ki. Bunlardan hiçbiri olmadıysa bir TV programında söyleşisini mutlaka izlemiştir. Boysan’ın en önemli özelliği olarak bu türden sohbetlerde derhal öne çıkan ve kendisini gösteren tatlı dilidir.
Karşısında bir tuğla bile dursa, ya da anlattığı konu borsa bile olsa, tuğlayı kahkahalara boğması en fazla birkaç dakikasını alır. Ki, muhtemelen “borsa”dan daha keyifli konularda konuşmayı tercih edecektir.
Öyle dolu bir adamdan bahsediyoruz ki bir çok konuda söyleyecek söz bulacaktır ancak yine de konuşmayı sevdiği konuların başında “rakı” ve “rakı adabı” geldiği herkesin malumudur. Onun o tadına doyulmaz “rakı nasıl içilir” tarifi nasıl unutulabilir.
Rakıya buz katılmaz, ki içerken kadehin başı ile sonu arasında lezzet farkı olmasın. Rakı sulu ya da susuz içilebilir. Sulu içiliyorsa rakının yarısı kadar önceden çok soğutulmuş su eklenmelidir. Rakıdan önce yarım bir yudum alınır, arkaya yaslanılır ve dişlerin arasından derin bir nefes çekilir. Bu sayede rakıdan karaciğerler kadar akciğerler de nasiplenir. Sonra ikinci yarım durum alınır ve yutulur. Derler ki rakıdan en çok zevk alınan kısım, gırtlak ile mide arasında yol aldığı zamandır. Bu yüzden rakının ilk yudumu yutulduktan sonra oturulan yerde bir sağa bir sola sallanılır. Bunun sebebi gırtlak ile mide arasındaki bölümde rakının helezonik olarak yol alması ve bu yolun uzatılmasıdır. Bektaşi bir gün bir zürafa görmüş ve demiş ki “Offf bee, bu ne rakı içer…!!!”
Sohbet böyle devam eder ve dinleyen kahkahalar atmaktan kendini alamaz.
Evet, Aydın Boysan’ın rakı konusundaki “gurme” liği dillere destandır. Herhangi bir yerde, rakı konusunda bir sohbet yapılıyorsa Aydın Boysan’ın kendisi orada değilse bile adının o konuşmada geçmesi işten bile değildir.
Rakı ve Aydın Boysan birbirleri ile bu kadar özdeşleşmiştir ki adına özel bir rakı kadehi bile bulunmaktadır. Hatta Paşabahçe, “Aydın Boysan Serisi” adı altında rakı kadehleri ve meze setlerinden oluşan ürünler çıkarmıştır.
Kendisi hakkında anlatılacak çok şey bulunuyor olsa da konuyu daha fazla uzatmadan kitabımıza geçelim.
“Neşeli Konular”, Aydın Boysan’ın “Yazarlık Yaşamımın 30. Yılında Kendi Seçtiklerim” alt başlığı ile yayımladığı ikinci kitap. Bu alt başlığa sahip ilk kitap ise yine Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları’ndan çıkmış olan “İnsan Suyu Zaman Nehrinde Akıyor”.
Kimi yazarlar vardır ki, anlatacağı hikayeyi, olayı, konuyu, öncesinde bir giriş, sonrasında ise bir sonuç bölümü ile süsleyerek anlatır. Kötüleme anlamında söylemiyoruz, yanlış anlaşılmasın. Normal bir anlatma yöntemidir bu. Tabii ki bu durumda anlatılmak istenen, anlatılan tüm şeylerin içinde belli bir bölüm tutar. Bu kimi yazar için %50’dir, kimisi içinse %10. Yani okuduklarınızın %90’ını çıkarsanız bile anlatılan anlamından pek bir şey yitirmez.
Neşeli Konular’da ise bu giriş ve sonuç bölümlerine neredeyse hiç yer verilmemiş. Yani anlatılanların, anıların, düşüncelerin, anektodların, fıkraların, öykülerin %99’u saf anlatılmak istenen. Tekbir cümle bile sırıtmıyor, fazlalıkmış gibi gelmiyor. Arka arkaya sürekli anlatıyor, sürekli düşündürüyor, sürekli mutlu ediyor. Bu yazıları zamanında gazetedeki köşe yazılarında okumadıysanız “ah ne çok şey kaçırmışım” diye geçirtiyor okuyanın aklından.
Boysan, çocukluğundan, gençliğinden, yaşadığı dünyadan, İstanbul’dan anılar ile fıkraları, şakaları öyle güzel harmanlayıp öyle güzel derlemiş ki bu kitabı okurken zamanın nasıl geçtiğini hiç anlamayacak, kitabın hiç bitmemesini isteyeceksiniz.
Kitabı sizlere biraz daha aktarabilmek ve hemen en yakın kitapçıya giderek almak isteğini uyandırmak amacıyla yazarın ve yayınevinin affına sığınarak ağzınıza bir parça bal sürelim ve kısa kısa birkaç alıntı yapalım:
O ki bu dünyada yaşamaktayız, bilmeliyiz ki her türlü felaket insanlar içindir.Şaşırmamalı. Ölünceye dek her türlü olay borcumuzu ödeyeceğiz.
Ya neyle huzur bulacağız? Çalışmakla elbet… Çalışmak en gür huzur kaynağımızdır. Çalışmak ibadettir.
Mizah hayatımızın koparılmaz, sökülmez parçasıdır. O halde çalışmamızın da…
Babacan “baba” olur mu? Olur ya! Nişanlı kızın babası damat adayını yanına almış, sıcak söyleşiler arasında akıl da vermeyi savsaklamıyor: “Bugün senin en mutu günün evladım! Bunun kıymetini bil!”
Genç adam şaşırıyor:
“İyi ama efendim, bizim düğünümüz yarın değil mi?”
“İşte onun için ya!”
Paris ve Pigal deyince her türlü paralı çapkınlığın yapıldığı yer anlaşılır. Öyleyse hemen vakaya geçilir.
İspanyol kızlarının (!) çalıştığı bir evde tarife belli:
Normal yaklşıma 50 dolar… İspanyol usulü olursa 30 dolar da fark alınıyor. Çapkının biri meraklı ya, 80 doları ödüyor ve odaya giriyor.
Çıktıktan sonra anlamadığı bir konuyu soruyor:
“İspanyol usulü dediniz, 30 dolar fark aldınız… Oysa ben hiçbir fark görmedim.”
Kız (!) açıklıyor:
“O sırada ‘Oley!’ diye bağırdım ya!”
Genç Hristiyan delikanlı Protestan olmaktan vazgeçip Katolik oluyor. Bir süre sonra dostları kendisine yenilediği inancıyla daha az mı, yoksa daha çok mu günah işlediğini soruyorlar. O da içtenlikle yanıt veriyor:
“Artık daha az günah işliyorum. Ama bu inançtan kaynaklanmıyor. Günah işlemek daha karmaşık oldu da ondan…”
Önceki yıl seçim sandığında oyunu veren bir dostum sevinmenin yolunu şöyle buluyordu:
“Şükürler olsun ki bu adayların yalnız birisi seçilebiliyor. Ya hepsi seçilseydi… Felaketin böylesine katlanılamazdı.”
Tadını kaçırmadan burada bitirelim ve devamını kitabı okuduğunuzda alacağınız keyfe bırakalım. Bu arada söylemeden geçemeyeceğiz, bu kitap alınıp bir seferde okunarak bitirilmesi gereken türden bir kitap değil. Daha ziyade yatağınızın baş ucunda tutularak her akşam rastgele bir sayfasını açılıp, birkaç bölümü okunup, günün tüm dert ve stresi unutularak mutluluk içinde uykuya dalınacak türden bir kitap.
Son söz olarak bu kitaptan öğrendiğimiz bir ilginç kelimeyi sizlere aktararak bitirelim: “basübadelmevt”. Eski Türkçe’de kullanılan bu Arapça kelime “diriliş”, daha doğrusu “öldükten sonra diriliş” anlamına geliyor.
Çok yaşa, çok anlat, çok öğret Aydın Boysan.
Bir yanıt bırakın